- Ես կապտուկված ու ծեծված էի, չէի կարող ասել, թե ինչ էի զգում
Ինքս ինձ համար անճանաչելի էի
Տեսա իմ արտացոլանքը պատուհանում և չգիտեի իմ սեփական դեմքը
Ախ եղբայր, դու ինձ թողնելու ես հեռու
Ֆիլադելֆիայի փողոցներում
Քայլեցի պողոտայով, մինչև ոտքերս քար զգացին,
Ես լսեցի ընկերների ձայները, անհետացան ու գնացին,
Գիշերը լսում էի երակներումս արյունը,
Անձրևի պես սև ու շշնջաց,
Ֆիլադելֆիայի փողոցներում
Ոչ մի հրեշտակ չի ողջունի ինձ
Ես և դու միայն իմ ընկերն ենք
Եվ հագուստս այլևս ինձ չի համապատասխանում,
Հազար մղոն
Պարզապես այս մաշկը սայթաքելու համար
Գիշերը իջավ, ես արթուն եմ,
Canգում եմ, որ ես անհետանում եմ,
Ուրեմն ընդունիր ինձ եղբայր քո անհավատալի համբույրով,
Կամ իրար այսպես մենակ կթողնե՞նք
Ֆիլադելֆիայի փողոցներում
